Park
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 66, 67, 68 ... 75, 76, 77 Następny

żółtooki

Tak, Ichigo, trzymaj mnie, bo go skrzywdzę... <Wypręża się nieco. Ten drobny gest Ichigo dodał mu werwy. Spogląda Niezłomnemu w oczy> Słuchaj... Eeee... Czego chcesz od mojej siostry?!?

Niezłomny

<Z trudem opanowywuje irytacje. Podchodzi do nich bliżej, ale nie za blisko.
Zbytnia bliskość nie jest dobra.
Dla niego nie, ale dla Sheelala zapewne tak.
Mimo wszystko dobrze, że sytuacja ułożyła się właśnie tak>
Mam dla Ciebie wiadomość. Zapewne poznałeś już jej treść.

Ichigo Kurosaki

Niezłomny

żółtooki

<Patrzy, że Ichigo wyjmuje różdżkę, i to dodaje mu pewności siebie>
[Przecież nie użyje tego na mnie. Już nic mi nie zrobisz, wielki, czarny psie...]
Mów, co z Ronderu <Spogląda wyzywająco na Niezłomnego>

Niezłomny

<Mimo zdenerwowania, irytacji i.. jeszcze jednego uczucia, złego, które ogarnia go na wspomnienie tamtych wydarzeń postanawia skończyć to żałosne przedstawienie.
Wbija w Sheele swoje świdrujące spojrzenie>
Twoja siostra nie żyje. Całą Twoją wioskę strawiła zaraza. Kiedy wróciłem z rejsu pozostał tylko pies. Zostawiła jednak list. Jeden był do mnie... w moim liście pisała między innymi, bym oddał Ci twój osobiście
<Sięga do kieszeni, wyjmuje mały zwitek pergaminu, i wyciąga rękę ku Sheealowi. (Tresc wyśle na PW)
Obserwuje jego rozpacz i stwierdza w pewnym momencie, ze męczy go ten widok.
Jednak nie przenosi wzroku>

żółtooki

Niezłomny

<Krzyżuje przedramiona na piersi i obserwuje go. Co chwila zerka tez kontem oka na Ichigo, z czystej ciekawości.
Zastanawia się, co musi czuć w tej chwili przyjaciel kogoś, kto tak cierpi...
Może tak, jak kiedyś czuł się Trollot.
Odpycha od siebie gniew. Nawet jedli zabiłby Sheelala, nie wróci to życia Trillotowi.
Poza tym Ronderu tego nie chciała.>

Ichigo Kurosaki

żółtooki

<List upada mu pod nogi. Przeczytał go dwa razy. Podnosi na Niezłomnego pełne nienawiści oczy> Żoną? Ona była Twoją żoną?!? OŻENIŁES SIĘ Z MOJĄ SIOSTRĄ, ŁAJDAKU?!?
<Nie wytrzymuje napięcia. Rzuca się na Goftdritta z pazurami> To moja siostra, kocham ją, ty psie, słyszysz?!?! <Dopada go i uderza go z całej siły w twarz>

Niezłomny

<Nie uchyla się od ciosu. Siła uderzenia przekrzywia mu głowę w bok.
Nie ma zamiaru podejmować obrony. Ronderu by mu tego nie wybaczyła.
Nie wybaczyła by mu, gdyby skrzywdził jej brata, jakikolwiek on by nie był.>
To był jej wybór. Ja nie nalegałem.

żółtooki

<Trzecie się cały> Ten list to kłamstwo! KŁAMIESZ! KŁAMIESZ!!! <Krzyczy mu w twarz> Ona żyje! <Odskakuje od Niezłomnego, i łapie Ichigo za kołnierz szaty> Powiedz, że to nie prawda, słyszysz?!? Ona żyje i nigdy nie była żoną tego ścierwa! <Pokazuje palcem na Goftditta>

Ichigo Kurosaki

<odciąga jego ręce od swego kołnierza, po czym spogląda na Niezłomnego i Sheelala> Sheel, ja tego nie stwierdzę, ale pisma by raczej nie podrobił... pozatym, nawet jeśli to już nic nie poradzimy, zemsta nie przywróci jej życia...

żółtooki

Nie! NIE!!! <Uderza go pięściami w klatkę piersiową. Poczym odskakuje. Wygląda jak ktos zupełnie inny. Jak jakieś zwierze. Warczy i krzyczy jak opętany> Nie! <Odwraca się i wybiega pędem, cały czas szlochając>

Niezłomny

<Patrzy, jak sylwetka Sheelala ginie w ciemności.
Dopiero teraz dotyka twarzy w miejscu, gdzie go uderzył.
Przenosi wzrok na Ichigo i mówi cicho>
Dobrze, że go przyprowadziłeś. Chyba jednak Ci za to podziękuje...
<Odchodzi o krok w tył nie spuszczając z niego wzroku>
Dziękuje. A teraz idź za nim. On Cię teraz potrzebuje.