Zakazany las
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 64, 65, 66 ... 81, 82, 83 Następny

Valefor

<spuszcza głowę> Nie wracajmy już do tego... proszę.

Ichigo Kurosaki

jasne, wybacz <patrzy na dziewczynę przepraszająco> Może pójdziemy do Trzech Mioteł Question

Valefor

Jasne... <drapie Puszka za uchem na pożegnanie po czym lekko się uśmiecha i kieruję w stronę wyjścia>

Ichigo Kurosaki

Valefor

żółtooki

<Idzie przez las, prawa dłoń ma mocno zaciśnięta w pięść. Mięśnie szczęki zaciśnięte mocno, a żyła na skroni pulsuje mu gniewnie. Jego Testral podąża w dużej odległości za nim, rżąc niespokojnie. Gad przyśpiesza, przeskakuje zwalony pień, omija polanę... Prawa rękę zaciska jeszcze mocniej, aż mu sinieje. W zaroślach wypatruje małą łasice. Zatrzymuje się. Rozluźnia zaciskaną do tej chwili pięść i wypada z niej martwa mucha. Ląduje na śniegu. Mała czarna kropka na białym śniegu.
Obejmuje wzrokiem wszystko to, co go otacza: stare drzewa, śnieg, zaspy, głazy, kamienie, oczy zwierząt... Zamyka oczy i zaciska zęby:

Valefor

żółtooki

{Zauważa ją Testralica Sheelala. Podchodzi, parskając lekko, i trąca ją ciepłym pyskiem w policzek, jakby chciala powiedzieć „nie martw się”}

Valefor

<spogląda na zwierze i głaska ją po pysku> Łatwo ci mówić.... <nie wiedząc czemu ma ochotę wszystko jej powiedzieć co czuje> nie cierpię takich sytuacji... <nadal ją głaska> zawsze mówi, że nie pozwoli mnie skrzywdzić, a sam to robi... nie wie, że niewiedza i obawa są gorsze od wszystkiego innego?

żółtooki

{Zwierze parska i wachluje ogonem: „Może nie wie, a może potrzebuje czasu...”}

Valefor

<wtula się w Jej grzywę> Albo po prostu mi nie ufa...

żółtooki

{„Bądź boi się czegoś”}

Valefor

<siada zrezygnowana na ziemi i zakrywa dłońmi twarz> Chciałabym aby to wszystko się skończyło... <odsłania twarz, a jej oczy przybierają prawdziwy (czerwony) kolor>

Ichigo Kurosaki

<wchodzi, widzi czerwony błysk i idzie w tamtą stronę, widząc do kogo należy i widząc Testralice chowa się za drzewem> <po policzkach ciekną mu łzy>

Valefor

<słysząc szelest niedaleko spogląda w tamtym kierunku, niczego jednak nie widzi oprócz ciemności.> Kim jesteś? <mówi niepewnym głosem>