Skrzydło szpitalne
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 6, 7, 8 ... 41, 42, 43 Następny

Valefor

żółtooki

Nic... <Patrzy przez chwile, jakby rejestrował w umyśle jej obraz, by po chwili spojrzeć na nią z identycznym wyrazem jak jej własny>

Valefor

Pewny jesteś, że nic?? <przygląda mu się> Może ta choroba jednak coś z tobą zrobiła?? <kicha głośno>

żółtooki

<Przeciąga się> Niieeee.. nic mi nie jest, naprawdę... nudzi mi się tylko trochę tu.. no i zjadłbym coś... <Spogląda na nią>

Valefor

Przynieść ci coś?? Uczniów na razie nie ma więc lekcja raczej się nie odbędzie <kicha> a ty pewnie z stąd nie możesz wychodzić. Zresztą ja też robię się głodna Smile

<głośne kichnięcie>

żółtooki

<Prostuje się, opierając się na wyprostowanych rękach, uśmiecha się i otwiera szeroko oczy> No no no! Przynieś cos! <Oblizuje się i wydaje z siebie zawadiackie mruknięcie>

Valefor

No to idę. <kichnięcie> Zaraz jestem <wychodzi i za drzwiami słychać głośne kichnięcie>

żółtooki

Valefor

<wchodzi niosąć jedzenie> Nie wiem co lubisz wiec wzięłam wszystkiego po trochu Wink

<stawia na szawce obok łóżka, odwraca się i kicha> Sorcik, ale musze biec na lekcje. Jak sie skonczy to cie odwiedze jeszcze! <wychodzi kichając>

żółtooki

Dzięki! Szkoda, że musisz już iść <Patrzy za nią kiedy wychodzi.> Jak się lekcja skończy, to wróć, polubiłem Twoje kichanie. <Przeskakuje z końca łóżka do szafki, i zabiera się za jedzenie, mrucząc przy tym z rozkoszy>

Valefor

<wchodzi kichając już w drzwiach> Dostałam chusteczki od ooo Smile

Zjadłeś już wszystko?? <siada na jednym z łóżek>

żółtooki

<Usłyszawszy jen głos, podnosi głowę znad rozgrzebanej zawartości talerzy. Na jej widok odskakuje, staje na swoim łóżku na czworaka, i wydaje z siebie niski pomruk, który stopniowo ale w bardzo krótkim czasie przeistacza się w wysoki pisk radości> Fajnie, że dostałaś chusteczki, może przyniosą szczęście Twojemu nosowi. <Spogląda na chwile na talerze, poczym wraca wzrokiem z powrotem na nią> Nie zjadłem wszystkiego, bo nie wszystko jest jadalne. <Kładzie sie na brzuchu>

Valefor

<uśmiecha się> Ciebie to tutaj chyba głodzą. <wyciąga jedną chusteczkę i ją wykorzystuje do wytarcia nosa>

żółtooki

<Myśli chwile> No tak naprawdę to.. jest to mój pierwszy posiłek z kuchni zamkowej, od kiedy tu jestem. Wcześniej, jeszcze jako uczeń, żywiłem wie ciastkami w knajpie, a teraz tym, co sam upoluje... Wiec, nie wiem, czy można to nazwać głodzeniem mnie, głupio by było obżerać szkołę, skoro ta nie ma ze mnie żadnego pożytku <wzrusza ramionami> No i dlatego tak trochę pochudłem... <Chwyta się dwoma palcami za luźną koszule i macha nią chwile, poczym opuszcza dłoń>

Ichigo Kurosaki

<budzi się> O hej Very Happy