Sowiarnia
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... , 18, 19, 20 Następny

Shilla

<wchodzi z karteczką, długopisem, kłania się> witam <patrzy na Niezłomnego, podchodzi do niego, mówi trochę ciszej, żeby tylko on słyszał> mam prośbę.

Niezłomny

<Ogląda się na Słoneczko, poczym zeskakuje z parapetu.
Podchodzi do Shilli i odciąga ja nieco dalej, by nie przeszkadzać Słoneczku a jednocześnie zapewnić Shilli odrobinę prywatności>
Co się stało?
<Spogląda na przyniesione przez nią przybory>

Shilla

Czy...<wzdycha, patrzy mu prosto w twarz> mógłbyś tu napisać, że zrzekasz się mnie?

Niezłomny

<Spogląda na nią wzrokiem mówiącym sam za siebie, że niewiele rozumie.
Dopiero po chwili zaczyna domyślać się, o co jej chodzi.
Sheelal... >
Czy taki związek ma przyszłość? Związek oparty nie na zaufaniu, a na papierze?
<Patrzy na Nią badawczo>

Shilla

Ale...Sheel powiedział, że prędzej nie możemy być razem, bo takie jest u Was prawo. A że Ty wygrałeś - to jestem jakby... no Twoja i prosiłabym, żebyś tutaj mi napisał, że się mnie zrzekasz <mówi stanowczo>

Niezłomny

Napisze, jeśli uważasz, ze to Cię uszczęśliwi. I mam nadzieje, że tak będzie naprawdę. Czy musi być teraz?

Shilla

<kiwa głową na tak> prosiłabym... bo ze mnie i Ciebie to raczej nic by już nie było. Nic <na chwilę odwraca głowę, żeby się opanować, potem znowu patrzy mu prosto w twarz. Podaje kartkę i długopis> Proszę.

Niezłomny

<Bierze głębszy oddech. Rozgląda się w poszukiwaniu miejsca, gdzie mógłby to napisać. Jedynym miejscem zdaje się być parapet, na którym siedzi Słonko.
Stwierdza, że wcale nie czuje potrzeby ukrywania tego przed nią.
Odbiera od Shilli długopis i kartkę. Woła ją wzrokiem, i sam podchodzi do parapetu, gdzie kładzie przybory do pisania.
Bierze długopis i stuka nim w parapet, myśląc, jak ma to sformułować.
W końcu zaczyna pisać:
„Ja, Goftdritt Vittiz „Niezłomny”, na mocy świętego przykazania Paamuk, bedac w pełni władz umysłowych, zrzekam się wszelkich praw, ziemskich i boskich wobec niewiasty Shilli.
Gijesh Maan maana mou uuhah.”
Pismo ma zadziwiająco ładne, jak na osobą, która nie urodziła się leworęczna, a jest zmuszona do pisania tą że ręką.
Skończywszy prostuje się. Podnosi do góry pazur, patrzy na niego chwile.
Poczym jednym szybkim ruchem rozcina sobie ciało na prawym przedramieniu. Zakrwawiony pazur przykłada go kartki, by zapieczętować swoje oświadczenie>
Już.. Proszę... <Odchodzi w tył>

Shilla

Dziękuję! <bierze kartkę, całuje go w policzek i wybiega>

Pieczarka

<z postanowieniem odwiedzenia swojej ukochanej sówki, wkracza do sowiarni.>
<głaszcze ukochanego ptaka, po czym kieruje się do wyjścia. na odchodnym szepcze> Wnet wrócę... <gdyby tylko sowa mogła to zrozumieć.>

Słoneczko

<może myśleli, ze ona nie patrzy, ale się mylili. Kiedy już zarówno Shilla, jak i ta druga dziewczyna wyszły, odwraca się do Gofta i kładzie mu rękę na zranionym miejscu>
zrzekasz się jej? To znaczy, że była twoja?

Niezłomny

Nie była. Nigdy nie wzięliśmy ze sobą ślubu, więc nie była. Ale w plemieniu jej obecnego partnera byłaby za taka uważana... W klanie łowców wszystko opiera się na walce, a zwycięzca bierze wszystko
<Patrzy, jak jej palce powoli pokrywa jego krew>
Sheelal wyzwał mnie na pojedynek i przegrał. Stawką była Shilla.

Słoneczko

Dlaczego to zrobił? Chciał się jej pozbyć? <wyjmuje z kieszeni chusteczkę i wyciera krew> bosze, Gpftdritt.. tak się sam z premedytacją skaleczyłeś! Czemu na kartce napisałeś Niezłomny? To twoje nazwisko?

Niezłomny

Nie, raczej przezwisko. A Sheelal wcale nie chciał się jej pozbywać. Uważa, iż Ona go ze mną zdradziła. W przypływie rozpaczy postanowił ustalić do kogo ma ona należeć. Miałem dać mu wygrać, ale... <Przypomina sobie tamto wydarzenie. Oczy mu nieruchomieją.
Zaciska szczęki i odgania myśli> Ale mnie poniosło.

Słoneczko

<zabiera rękę, ale zostawia chusteczkę> często cię tak „ponosi”? Może przez to masz takie pseudo? <jest troche zaniepokojona.>