Sowiarnia
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 18, 19, 20

Niezłomny

<Przyciska chusteczkę do rany. Pochyla głowę i kuli uszy>
Nie... bardzo rzadko, prawie nigdy, nie musisz się mnie obawiać
<Ze wszech miar stara się wyglądać łagodnie i przyjaźnie.
Nie bój się mnie.>

Słoneczko

<patrzy na niego, jak mu się uszy ruszają> nie boje się <patrzy na niego chwile, i w nagłym odruchu zaczyna głaskać go po głowie – zaczyna od czubka i zjeżdża po gładkich włoskach aż na szyjkę.> nie boje się Goftdtrittka Niezłomnego <uśmiecha się>

Niezłomny

Goftdrittek się bardzo cieszy.
<Uśmiecha się lekko, błyskając ukradkiem białym kłem.
Po kilku głasnięciach prostuje się.
Zdejmuje chusteczkę z rany.
Już nie krwawi>

Słoneczko

Musiałeś to zrobić akurat tak? To twój zwyczaj, czy ich? Boli? <nie ma odwagi dotknąć do ranki, poza tym jego by to bolało, ale strasznie jej go szkoda>

Niezłomny

Nie, nie musiałem, mogłem się podpisać zwyczajnie, ale chciałem się uwiarygodnić.
To zwyczaj z klanu łowców, czyli z klany Sheeli.
I to jeszcze nie jest ból. Draśnięcie.
<Patrzy na skaleczenie>

Słoneczko

<kładzie mu swoją drobna rączkę tam, gdzie jest skaleczone i zjeżdża w dół az zatrzymuje się w miejscu gdzie powinna być dłoń i tam lekko chwyta> chodźmy zanim znowu ktoś przyleci o niewiadomo co prosić <pociąga lekko>

Niezłomny

Masz racje, tu za bardzo pyli
<Reaguje doskonale na lekkie pociągnięcie i podąża za nią ku drzwiom.
Wychodzą oboje>

Hermiona Granger

<Przychodzi. Nie rozgląda sie nigdzie tylko od razu zmierza w kierunku okna. Staje przy parapecie i wygląda swojej śnieżnobiałej sowy. Nie widać jej... Siada na parapecie. Może niedługo przyleci...>

***

<Zasnęła. Obudziła się nagle i spostrzegła, że nadal znajduje się w sowiarni. Rozgląda się po pomieszczeniu przecierając oczy i nie wierzy własnym oczom. Kirke siedzi sobie na żerdzi i zajada mysz! Szybko wstała i podbiegła do niej. lecz sowa odfrunęła.>
No tak! To ja cię nie widziałam tyle miesięcy i jeszcze mi uciekasz?! Och Kirke... Dobrze, że wróciłaś.
<Spojrzała na sowę i się uśmiechnęła po czym wyszła.>