Skrzydło szpitalne
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 19, 20, 21 ... 41, 42, 43 Następny

Valefor

Ichigo napij się bagienka Smile

Skoro mi pomogło to tobie też pomoże Smile

żółtooki

Valefor

<spogląda przepraszająco na Sheelala i spuszcza głowę>

Ichigo Kurosaki

<kładzie się na łóżku Val> Nie nie nie, żadnego bagienka

żółtooki

Valefor

Przepraszam.... <wstaje i kieruje się w stronę wyjścia> nie chciałam.. <odwraca się, by jeszcze raz na nich spojrzeć i wychodzi>

Ichigo Kurosaki

<patrzy się chwilę na Sheelala> <po czym spogląda na wychodzącą dziewczynę> <kaszle> Sheel czy coś się stało ?

żółtooki

<Otwiera jedno oko> Nic... <Odpowiedz nie za bardzo szczera> A jej co?

Ichigo Kurosaki

Sheel <siada na łóżku> Widzę że Oklumencji to ty nie znasz, bo legimencja pozwala mi zauważyć, że coś jednak jest nie tak, a to czemu ona wyszła, jest z tym powiązane, bo myślała, że to przez Nią...

żółtooki

Nie znam Oklumencji ni Legimencji, a Valefor jutro przeproszę, gdyż naprawdę nic złego nie uczyniła. No i chyba nie jesteśmy ze sobą tak zaprzyjaźnieni, bym Tobie się zwierzał <Odpowiada łagodnie.> Niemej nie masz się czym martwic. Ja po prostu nie powinienem mieszkać wśród ludzi. Takie sytuacje niestety będą się zdarzały.. <Sapie lekko, jak oswojony drapieżnik, opuszcza lep, i patrzy na niego złotymi oczami z ufnością, ale i dystansem>

Ichigo Kurosaki

ech Sheelal, Sheelal i tu jest problem, ten sam błąd popełniałem ja, po tym jak próbowałem porzucić przeszłość, cały czas zachowywałem się jak Ty, z dystansem do każdego. A teraz jak widzisz, zbliżam się bardziej do ludzi i nie tylko <uchyla głowę przed współlokatorem szpitalnym>

żółtooki

<Patrzy na niego> Być może mój czas dopiero nadejdzie, być może się tego nauczę... może nie. <Unosi brwi > Tylko że ja nie mam tu nikogo, a to nie sprzyja otwieraniu się...

ooo.

* A ta Testrala ? :> *

Ichigo Kurosaki

Wiesz usłyszałem kiedyś słowa: Lepiej zapobiegać niż leczyć, i przed chwilą dowiedziałem się co mogą znaczyć Razz

Zapobiegaj trzymania się na odległość, a nie potem żałuj i staraj się naprawiać nienaprawialne...
No cóż, ja idę się przejść <wstaje i wychodzi>

Valefor

<lekko uchylając drzwi zagląda do środka i niepewnie ponownie wchodzi. Spogląda na obecnych tutaj i przygląda im się stojąc przed zamkniętymi drzwiami> Ja... chciałam.. <zawiesza się nie wiedząc co ma dalej mówić> chciałam przeprosić za zaistniały wcześniej incydent.