Stadion Quidditcha
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 14, 15, 16 ... 19, 20, 21 Następny

Hermiona Granger

Niezłomny

Hermiona Granger

<Widzi co znalazł gad> To kafel... Ja go zgubiłam już dość dawno ale nie mogłam go znaleśc. A długo go szukałam...

Niezłomny

No proszę
<Uważny obserwator wychwycił by w jego głosie nutę rozbawienia>
Można by powiedzieć, że sam do Ciebie przyszedł.
<Patrzy na piłkę. Łapie się na tym, że myśli o niej teraz jak o kaflu, czyli jakby nadając jej osobowość. Zastanawia się chwile nad tym, i stwierdza, że jest z nim już coraz gorzej. Odrzuca do tyłu włosy, przekrzywia głowę i przygląda się piłce pod innym kontem>

Hermiona Granger

Nieźle za to dostałam... <wyciąga fajkę spod płaszcza, zapala ją i popala>

Niezłomny

<Przekrzywia głowę. Skupia teraz wzrok na fajce, którą Hermiona wyciągnęła.
Może nie tyle na samej fajce, co na jej zawartości>
Co to takiego?

Hermiona Granger

Dobre na przeziębienie... Dobre żeby się dotlenic... i ogólnie dobre...

Niezłomny

Cos ogólnie dobre. Cos podobnego...
<Z trudnego do określenia powodu zaczyna odczuwać niepokój. Nie zna się na środkach odurzających. Nie powinny go tez obchodzić jej nałogi, niemniej owo uczucie zagnieździło się w nim i nie chce wyjść.
Podchodzi do niej o krok, znajduje się teraz bardzo blisko>
Co to takiego? <Jego glos jest odrobinę mocniejszy>

Ichigo Kurosaki

Hermiona Granger

Nie bój się to nie jakieś sproszkowane smocze pazury. To zastępuje mi coś w rodzaju pąpki. Chcesz spróbowac? <podsówa mu fajkę>

Niezłomny

<Widzi po drugiej stronie majaczący punkt. Na razie jest tylko cieniem, ruchem na horyzoncie, ale za chwile stanie się rozpoznawalnym kształtem. W dalszej kolejności – żywa istota, która na ciebie oddziaływuje.
Wciąż skoncentrowany na Hermionie i jej tajemniczej substancji nie spuszcza z niej wzroku>
To miłe z Twojej strony, ale podziękuje

Ichigo Kurosaki

<zbliża się wolnym krokiem> witaj Hermiono, witaj Goftdritt`dzie <skinął głowę w geście przywitania>

Hermiona Granger

Witam psorze Ichigo!

Niezłomny

<Przenosi wzrok na nowo przybyłego. Obserwuje go chwile, zwracając szczególna uwagę na włosy. Zastanawia się przez moment jak się nazywa ten kolor. Bardzo możliwe, ze w pełnym świetle nie miałby problemu z nazwaniem go. Ciemność rządzi się jednak swoimi prawami.>
Witaj, Ichigo Kurosaki <Powitanie wzmacnia skinieniem głowy wyrażającym szacunek>

Ichigo Kurosaki

<wkłada rękę do kieszeni i wyjmuje opakowanie mugolskich papierosów i zapalniczkę, wkłada jednego do ust i zapala, wypuszcza z ust kłębek dymu>