Kwatera Sheelal'a
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 ... 52, 53, 54 Następny

żółtooki

<Głaszcze ją, zastanawiając się przez chwile> A potem moja dziewczyna znowu nie zdąży zjeść i pójdzie spać głodna... <Spogląda z wyrzutem> Ja tego drugi raz nie przeżyję! Jeśli chcesz, to Ciebie tam zaniosę, ale musisz cos zjeść, na bogów!

Shilla

Kochanie ty moje, odwdzięczę się ślicznie tobie po kolacji, jak tylko będzie moje kochanie jedyne chciało <uśmiecha się, spycha Sheelala, wstaje z łóżka, podchodzi do ubrań> idziemy, młody <czeka na niego>

żółtooki

<Prycha radosnym śmiechem. Podchodzi i staje bardzo blisko niej> Wiesz, ze ja jestem bardzo <Warknięcie> wymagający...

Shilla

Wiem <bierze ciuchy> od dawien dawna <wie, że "men" stoi za nią, drażni go, nuci coś o "wymagającym ", zerka na niego, potem znowu się ubiera>

żółtooki

Shilla

<ubrała się, nie wytrzymuje, podchodzi, kładzie dłonie na jego łuskach, widać na jednej dłoni małą bliznę>yyymmm...<patrzy na niego, czeka na wiadomo co, mruczy znowu>ej, no....

żółtooki

<Spogląda na jej reke. Ujmuje jej dłonie w swoje i unosi lekko ku górze, by lepiej się przyjrzeć. Ściska delikatnie Jej rece i spogląda w oczy. Źrenice ma tak ogromne ze zdają się świecić własnym światłem> Kto Tobie to zrobił?

Shilla

Gadzino, nikt <przytula się> sama to sobie nieopatrznie zrobiłam, jak się w kajdanach szarpałam <wzdycha, robi wielkie oczy> źle mi tam było <oczy jej stają się okrągłe jak oczy krowie, z tym, że o wiele bardziej wilgotne; mają kolor głębokiego, czystego oceanu, nad którym zawisła burza>

żółtooki

<Podnosi jej rece do ust i całuje delikatnie, poczym przytula do policzka. Po chwili podnosi wzrok i spogląda w te piękne oczy> Ale teraz już będzie dobrze <Pokazuje szpiczaste zęby w leciutkim uśmiechu> Idziemy?

Shilla

<mruga, żeby burza nie wyszła na ląd> idziemy <uśmiecha się> potem cię długo szukałam, bałam się że już nigdy nie będę się mogla przytulić do ciebie, albo co gorsza: będę widziała, że robi to inna... ale mnie kochasz mocno, prawda? <patrzy na niego, ma takie maślane oczka, że mogą wciągnąć jak bagno niespodziewanego przybysza>

żółtooki

<Obejmuje ją ramieniem> Prawda. Najszczersza <Kieruje się ku drzwiom>

Shilla

<wychodzą>

żółtooki

Shilla

<budzi się, widzi przy sobie śpiącego Sheelala, przytula się do niego, potem odwraca, siada i patrzy przez okno, smutno wzdycha, przełyka ślinę> jakie to życie jest... <nie kończy, patrzy przez chwilę na Sheelala. Zgina nogi, opiera łokcie o kolana, ręce kładzie sobie po obu stronach twarzy i myśli o dalekim miejscu, innych czasach> Sheelal <szepcze sama do siebie> pomóż mi o nim całkowicie zapomnieć <pomimo słońca włamującego się do kwatery przez nieosłonięte okno robi jej się smutno. Oczy zaczynają wyglądać jak morze podczas sztormu, nagle nawałnica schodzi nad ląd. Pozwala tej burzy targać nią; wie, że kochanek śpi, inaczej taka burza wcale by się nie odezwała na jej suchej, wypoczętej twarzy>

żółtooki