Wrzeszcząca Chata
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4 ... 16, 17, 18 Następny

Niezłomny

<Widzi jej stan. Robi mu się jej żal, ale nie może ulec. Do tej pory do skrzydła na pewno trafił Sheelal. On może po prostu nie przeżyć kolejnego wstrząsu. On nie jest silny psychicznie..
Uda Ci się <Odpowiada z naciskiem> Uda Ci się to zrobić, jakkolwiek będziesz to robiła, uda Ci się.
<Z rany spływa pokaźna stróżka krwi>
Nie bój sie

Hermiona Granger

Może jednak chodźmy... <teraz po jej policzkach płyną łzy>

Niezłomny

<Przez dłuższa chwile nie mówi nic. Nie bój się, dziewczyno.
Tu chodzi jedynie o zatamowanie krwawienia. Sam bym to zrobił, gdyby było to w innym miejscu>
Musisz odnaleźć dwa końce tętnicy. Przebić ścianki igłą, przeciągnąć nitkę i zawiązać. Musisz zrobić to w trzech miejscach. Tętnica powinna miec mniej więcej 5 milimetrów średnicy. To zamknie obwód, krew nie będzie wyciekała. Szybko się zagoi. Musisz to zrobić. Inaczej się wykrwawię.
<Spogląda na nią spokojnie>

Hermiona Granger

Znam inny sposób. Mniej bolesny ale to wymaga skupienia. Nie możesz się ruszac ani nic mówic. Kompletnie nic nie możesz robic. Musisz oczyścic umysł ze wszystkich myśli. I tylko siedź.

Niezłomny

Dobrze... ze wszystkich myśli.
<Siada prosto, kompletnie nieruchomo. Powoli opuszczają go wszystkie myśli, kiedy skupia się na swoim oddechu. Ćwiczył to nie raz, oczyszczenie umysłu z wszelkich myśli ma już opanowane. Po minucie jego umysł to całkowita tabula rasa.
Daje jej tylko znać ruchem palca, że jest gotów.>

Hermiona Granger

Ok, zaczynajmy. <wyciąga różdżkę z kieszeni. Podchodzi niepewnie do niego i kładzie na 5 cm nad raną. Skupia swój wzrok i mysli na ranie. Zaczyna odmawiac jakąś regółkę w innym języku. Bardzo nie zrozumiałym. Snob fioletowego światła wystrzelił z jej różdżki i wchłonął się w ranę. Powoli zaczyna się ona zrastac. Powtarza to znowu. Następny snob światła wchłonił się w ranę. Znowu powtarza regółkę, lecz teraz zamyka oczy i lekko się chwieje. Światło z różdżki wchłoniło się w ranę i ta się całkowicie zagoiła. Nie ma po niej ani śladu> Koniec... <dziewczyna pada nieprzytomna na podłogę>

Niezłomny

<Zanim wyrywa się z transu mija dobra chwila. Mruga oczami i stwierdza, że nie pamięta nic z zabiegu. Odruchowo przekręca głowę i widzi Hermione leżącą na podłodze. Bogowie, nie!
Zeskakuje z krzesła i pada na kolanach przy niej, na podłodze>
Hermiona? Hermiona! Słyszysz mnie?
<Nachyla się tuż nad nią. Jego rozbiegany wzrok błądzi po jej twarzy> Hermiona, obudź się! Proszę!
<Nawet nie zauważył, że został wyleczony ze śmiertelnej niemal rany. Podnosi ja do pozycji siedzącej> Hermiona...
*
<Jaki ja byłem głupi! Nie, nie, Hermiona, obudź się...
Kładzie jej dwa palce na szyi szukając pulsu. Jest... Odruchowo przyciska ją do piesi, palce zatapia w jej włosach.
Nie mija sekunda, a już trzyma ją w ramionach. A jeszcze przed chwilą bał się jej dotknąć.
Czemu, aż czemu mój durny opór musiał do tego doprowadzić, czemu nie powiedziałaś, ze to może Cię skrzywdzić!
Nie ma na co czekać.
Wybiega z chatki z Hermioną w ramionach, wyważając drzwi barkiem>

Hermiona Granger

Niezłomny

Ichigo Kurosaki · Wysłany: Sob 11:31, 03 Mar 2007 Temat postu:

<podszedł pod Wrzeszczącą Chatę z cerberem> no papa Puszek <przytulił psa, ten otarł łbem jego policzek, po czym odwrócił się i pobiegł w dal> trzymaj się młody <otarł łzę i wyszedł do Zamku>

Niezłomny · Wysłany: Sob 12:41, 03 Mar 2007 Temat postu:

<Wraca. Z oddali poznaje już waląca się budę, która przyjął za swoje tymczasowe mieszkanie. Z daleka zauważa sylwetkę wielkiego psa.
Pewnie jakiś bezpański kundel, wyczuł, że ktoś tu jest, to przyszedł żebrać o jedzenie.
Jednak w miarę zbliżania się dostrzega, że pies jest dziwnie zbudowany. Z jeszcze bliższej odległości da się zauważyć, ze pies ma trzy głowy.
Gdy przechodzi przez furtkę pies go zauważa. Szczeka kilka razy donośnym głosem, i merdając ogonem rusza ku niemu.>
Eee... Pusia? Co ty tu robisz, żabko kochana <Głaszcze psa i mówi do niego patrząc mu w oczy środkowego łba> Zabłądziła sunia?
<”Sunia” robi kółeczko, odbiega kilka metrów dalej, podnosi nogę i malowniczo obsikuje starą zapuszczoną rabatke.>
Ah.. Pusia.. Puszek, no to przecież oczywiste! Choć Puszek <Klepie się pozbawionym dłoni przedramieniem w udo by przywołać cerbera> Choć, idziemy cos zjeść.
<Z psem u boku wchodzi do chaty>

Ichigo Kurosaki · Wysłany: Sob 13:45, 03 Mar 2007 Temat postu:

Valefor · Wysłany: Sob 13:47, 03 Mar 2007 Temat postu:

<podchodzi> Odwagi... jestem z Tobą cały czas.

Ichigo Kurosaki · Wysłany: Sob 13:48, 03 Mar 2007 Temat postu:

Valefor · Wysłany: Sob 13:49, 03 Mar 2007 Temat postu:

<wchodzi do chaty> Goftdritt, jesteś?