Kwatera Sheelal'a
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 13, 14, 15 ... 52, 53, 54 Następny

Shilla

<pokazuje mu, żeby się pochylił> jak długo? <ma na myśli, ile z nią będzie>

żółtooki

<Pochyla się tak, że jego głowa jest na równym poziomie z jej głową, może nawet odrobinę niżej> Tyle ile mi pozwolisz...

Shilla

<patrzy mu w oczy> kocham Cię, nie opuszczaj mnie tylko <oczy zaczynają się jej błyszczeć> też już głupio gadam! <przytula się do niego gwałtownie>

żółtooki

Shilla

<widzi, że Sheelal patrzy w lustro. Robi to samo> widzisz, jak ślicznie wyglądamy? Jak...gad i człowiek, którzy kochają się nad życie <uśmiecha się>

żółtooki

<Słyszy jej słowa, rozumie co mówi. Czuje się dziwnie, ponieważ tak naprawdę nie jest w stanie sie w to wgłębić.> Tak... ee.. tak.

Shilla

Kochanie, przejdziemy się znowu do lasu? <całuje go>

żółtooki

Pewnie... <pozwala się ciągnąć> Pobawimy się z Zanki <Wychodzą>
==========================================
<Zmęczony wrażeniami ze sklepu dla zwierząt wchodzi do swojej oazy spokoju niosąc ze sobą siodło i uprząż, które rzuca w kąt. Rozgląda się i nie widzi nigdzie Shilli. Postanawia na nią zaczekać. Podchodzi do biurka i widzi na nim kopertę z sobotnią datą. Otwiera ją i znajduje wewnątrz 100galeonów. Uśmiecha się do siebie na widok pierwszej wypłaty. Podchodzi do okna, otwiera je i siada na parapecie. Obserwuje jak jego Testralica biega po błoniach. >

(618+100=718)

<Zeskakuje z parapetu. Siada za biurkiem i przywołuje sowę. Bierze pergamin i pisze list. Skończywszy podaje go ptakowi, poczym bierze go na ręce, wstaje, podchodzi do okna, wypuszcza i patrzy za nim>
--------------------------------------------
<Po dłuższym czasie opuszcza gabinet>

Shilla

<wchodza, sciaga płaszcz, wszystko z łóżka, zostaje sam materac, przykrywa sie płaszczem> chodź, o ile ci nie przeszkodzi to, że jestem brudna <smutna jest>

żółtooki

<Wchodzi, od razu siada obok> Teraz to mi przeszkadza rewolucja, którą zrobiłaś na łóżku <Patrzy na wszystko, co zwaliła na ziemie>

Shilla

dobranoc <przysuwa sie do jego dłoni> dobranoc <przysypia powoli>

żółtooki

<Patrzy, jak zasypia, poczym ładuje wszystko, co zwaliła na łóżko (i na nią, tak ze tylko głowa wystaje) i kładzie się obok>
----------------------------------------------------------------
<Z samego rana wstaje i wychodzi>
----------------------------------------------------------------
<Wchodzi do gabinetu, od razu podchodzi do Shilli leżącej w loczku i nakrywa ją lepiej, żeby nie było jej widać, poczym wraca do drzwi i wygląda przez nie czekając na Hermionę>

Shilla

<budzi się, nigdzie nie widzi Sheela. Widzi na sobie pościel, zrzuca ją, po czym przykrywa się znowu swoim brudnym płaszczem> epf...tylko pościel pobrudził <przewraca się na drugi bok i znowu sen ją ogarnia>

żółtooki

Olać pościel <Mówi patrząc w jej stronę> Miło mi Ciebie powitać, kochanie, ubierz się szybciutko, bo ktoś zaraz może wejść... A jeśli idzie o pościel, to mam już jeden pomysł... <Mruga zaczepnie> Jakbys przez przypadek jeszcze mnie słyszała, to ja ide do sowiarni teraz <Wychodzi>
==========================================
<Z oddali da się usłyszeć bliżej niesprecyzowany dźwięk, cos miedzy hukiem, zgrzytem i najgorszymi przekleństwami. Dziwek robi się coraz głośniejszy i bardziej napastliwy, az w końcu drzwi gabinetu otwierają się i pojawia się w nich... wysoka dębowa deska, która „wchodzi” do środka. W miarę upływu czasu deska przeistacza się w szafę, wpychaną przez Sheelala. Szafa jest równie długa, co szeroka, wytwornie zdobiona i z całą pewnością pełna. Sheelal ociera pot z czoła wierzchem ręki, i wychodzi. Po kilku minutach przez drzwi wsuwa się kufer, a za nim drugi. Gad odpycha je na środek pokoju, i znowu znika na korytarzu. Ostatnim meblem, jaki wtaszczył jest zabytkowa komoda, na której zmęczony siada i z dumą przygląda się owocom swojej pracy>

Shilla